Vergoeding van toezichthouders in kleinschalige zorginstellingen: wat is redelijk?
21-12-2024
Bij het oprichten van een Raad van Toezicht (RvT) voor een kleinschalige zorginstelling komt de vraag naar de vergoeding van toezichthouders snel aan de orde. Hoe bepaal je een redelijke vergoeding die zowel recht doet aan de toezichthouders als ook haalbaar is voor de zorginstelling?
In dit artikel lees je praktische tips en richtlijnen om tot een passende vergoeding te komen.
De vergoeding voor toezichthouders wordt bepaald door drie hoofdcomponenten:
- De tijd die zij investeren
- De expertise die zij inbrengen
- De verantwoordelijkheid die zij dragen
Toezichthouders hebben een belangrijke taak in het bewaken van de strategische koers, de zorgkwaliteit en de financiële gezondheid van de organisatie. Daarnaast dragen zij bij aan de stabiliteit en groei van de organisatie door strategisch mee te denken en tijdig risico’s te signaleren.
Hoewel hun werk doorgaans minder intensief is dan dat van het bestuur, is het nog steeds een verantwoordelijke rol die vraagt om de juiste inzet en kennis.
Verantwoordelijkheid van toezichthouders
Toezichthouders dragen een zekere verantwoordelijkheid voor het functioneren van de zorginstelling. Als er iets misgaat en het blijkt dat toezichthouders hun taak niet goed hebben uitgevoerd, kunnen zij persoonlijk aansprakelijk worden gesteld, ook financieel.
Dit benadrukt de redelijkheid om toezichthouders op een eerlijke manier te vergoeden voor hun inzet.
Wettelijke kaders: de WNT
De Wet Normering Topinkomens (WNT) stelt een maximale bezoldiging vast voor bestuurders in zorginstellingen, afhankelijk van de klasse-indeling waartoe de instelling behoort. Deze klassen zijn gebaseerd op factoren zoals de omvang van de organisatie.
De WNT legt ook vast dat de maximale vergoeding voor leden van de Raad van Toezicht (RvT) 10% van het bezoldigingsmaximum van de bestuurder mag bedragen, en voor de voorzitter 15%.
De NVTZ (Nederlandse Vereniging van Toezichthouders in de Zorg) adviseert om 80% van deze WNT-norm te hanteren. Dit betekent een richtlijn van 8% voor leden en 12% voor de voorzitter.
Startpunt voor kleinschalige zorginstellingen
Voor kleinschalige zorginstellingen is zelfs de verlaagde norm van de NVTZ vaak nog te hoog. Het WNT-maximum is voornamelijk gericht op grotere organisaties en kan een onredelijke belasting vormen voor kleinere instellingen.
Wat is dan wél redelijk? Dit is iets waar je samen overeenstemming over moet bereiken. Het hangt af van factoren zoals de verwachte intensiteit van het werk en de risico’s die de toezichthouders dragen. Een goed uitgangspunt is om 8% van het jaarsalaris van de bestuurder als startpunt te nemen.
Als de bestuurder bijvoorbeeld het minimum DGA-salaris verdient, ligt een redelijke jaarvergoeding voor een toezichthouder rond de 4.000 a 5.000 euro. Dit biedt een eerste indicatie van een passende grootteorde.
Verdient de bestuurder een hoger salaris, bijvoorbeeld het WNT-maximale salaris, dan is het niet realistisch om van toezichthouders te verwachten dat zij genoegen nemen met een veel lagere vergoeding. Dit zou de waarde van hun rol ondermijnen.
Groei en flexibiliteit in de vergoeding
In de beginfase van een kleinschalige zorginstelling kan het nuttig zijn om met toezichthouders een groeipad voor hun vergoeding af te spreken. Naarmate de organisatie groeit en de financiële situatie verbetert, kan de beloning op een redelijke manier worden aangepast.
Door samen een groeipad af te spreken, creëer je flexibiliteit. Dit biedt toezichthouders perspectief én voorkomt dat de zorginstelling financieel wordt overbelast in de opstartfase.
Het is verstandig om de beloning jaarlijks te evalueren. Dit zorgt ervoor dat de vergoeding in lijn blijft met de werkelijke inzet van de toezichthouders en de financiële situatie van de zorginstelling.
Een jaarlijkse vergoeding, geen betaling per uur
Het is gebruikelijk om een jaarlijkse vergoeding af te spreken, in plaats van een betaling per vergadering of per uur. De Raad van Toezicht is gedurende het hele jaar verantwoordelijk voor het toezicht op de organisatie. Het is belangrijk dat toezichthouders beschikbaar zijn voor advies en afstemming, ook buiten vergaderingen om.
Dit voorkomt de administratieve lasten van het bijhouden van betalingen per bijeenkomst en onderstreept de waarde van de toezichthouder als vast onderdeel van de governance van de zorginstelling.
Samenvatting
Het bepalen van een passende vergoeding voor toezichthouders in kleinschalige zorginstellingen vraagt om maatwerk. De WNT biedt duidelijke grenzen, maar voor kleinere organisaties kunnen zelfs de verlaagde normen van de NVTZ aan de hoge kant zijn.
Het is daarom belangrijk om samen te zoeken naar een beloning die aansluit bij de tijd, expertise en verantwoordelijkheid van de toezichthouders én bij de mogelijkheden van de organisatie.
Een richtlijn van 8% van het jaarsalaris van de bestuurder is een goed startpunt om een redelijke vergoeding te bepalen. Houd daarbij rekening met de groei van de organisatie en spreek zo nodig een groeipad af. Door de vergoeding jaarlijks te evalueren, blijft deze passend bij de inzet van de toezichthouders en de financiële situatie van de instelling.
Met een vaste jaarlijkse vergoeding geef je duidelijkheid en zorg je ervoor dat toezichthouders het hele jaar door beschikbaar zijn. Een passende beloning zorgt niet alleen voor betrokken toezichthouders, maar helpt ook bij het versterken van de governance en kwaliteit van je zorginstelling.
Dit draagt bij aan een stabiele en professionele governance, waarmee je samen werkt aan de continuïteit en kwaliteit van de zorg.
Ontvang de RvT-bundel
Ben jij een zorginstelling die aan de Wtza moet voldoen? Wil je meer weten over het oprichten van een Raad van Toezicht? Vraag nu onze RvT-bundel aan, vol handige tips en praktische richtlijnen.
Lees hoe je een RvT voor de Wtza opricht, wat het voor jouw zorgorganisatie kan betekenen en laat je inspireren door persoonlijke verhalen van ondernemers en toezichthouders in de zorg.
Mail mij de RvT-bundel
Alle artikelen